قرنیز
نگهداری منظم کفپوش در بیمارستان از چند جنبه حیاتی است. اول اینکه بهداشت محیط با حفظ تمیزی کفپوش رابطه مستقیم دارد: کف بیمارستان در تماس مداوم با بیماران، کارکنان و تجهیزات است و آلودگی‌های میکروبی را به‌خود جذب می‌کند. استفاده از کفپوش‌های آنتی‌باکتریال و تمیز کردن مداوم آن‌ها به جلوگیری از انتقال بیماری‌ها کمک می‌کند. از سوی دیگر، نگهداری به‌موقع باعث افزایش طول عمر مفید کفپوش و صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود؛ به طوری که تعمیر سریع آسیب‌ها از تعویض کامل جلوگیری می‌کند. همچنین یک کفپوش سالم و تمیز، ظاهر محیط درمانی را مرتب و مطمئن نشان می‌دهد که بر رضایت بیماران و کارکنان تاثیر مثبت دارد. در نتیجه، رعایت اصول نگهداری باعث می‌شود کفپوش در برابر فشار تردد بالا، مواد شیمیایی ضدعفونی و تمیزکاری مکرر تاب بیاورد و ایمنی و بهداشت محیط را حفظ کند.
روش‌های نظافت و مراقبت روزانه، هفتگی و دوره‌ای
برای حفظ کیفیت کفپوش بیمارستانی، باید برنامه منظمی برای تمیزکاری تعریف شود.
نظافت روزانه: جاروکشی کامل کف برای حذف گردوغبار و ذرات، و سپس شستشوی کف با شوینده‌های مناسب و ضدعفونی‌کننده‌های استاندارد (به‌عنوان مثال ترکیبات حاوی کلر یا الکل) انجام می‌شود. علاوه بر این، دستگیره‌ها، کلیدها، دکمه آسانسور و دیگر سطوح پرتماس به طور مرتب ضدعفونی می‌شوند.
نظافت هفتگی: شامل شستشوی عمیق‌تر و پاکسازی لکه‌های سرسخت است. در این مرحله می‌توان از دستگاه‌های صنعتی نظافت استفاده کرد. به عنوان مثال، «اسکرابر» (زمین‌شوی خودکار) برای کف‌های وسیع، «جاروبرقی صنعتی» برای جمع‌آوری آلودگی‌های ریز و «دستگاه بخارشوی» برای ضدعفونی بدون مواد شیمیایی، بسیار موثرند. استفاده از این تجهیزات پیشرفته علاوه بر افزایش سرعت و کیفیت نظافت، عمر مفید کفپوش را نیز افزایش می‌دهد.
نظافت ماهانه و دوره‌ای: شامل بازبینی وضعیت کلی کف است. به طور مثال، سیستم‌های تهویه، کانال‌های آب، و لوله‌کشی کف باید ماهانه ضدعفونی شوند؛ همچنین اگر کفپوش به روکش محافظ نیاز دارد، در این فواصل می‌توان واکس یا پوشش محافظ جدید اعمال کرد تا آسیب‌پذیری آن کاهش یابد.
در تمامی مراحل، باید مواد شوینده متناسب با جنس کفپوش انتخاب شود. اکثر کفپوش‌های بیمارستانی (به‌ویژه اپوکسی و PVC) با شوینده‌های خنثی قابل شستشو هستند و نیازی به محلول‌های قوی اسیدی یا بازی ندارند. دستورالعمل استفاده از شوینده‌ها باید رعایت شود و از تجهیزات حفاظتی (دستکش، ماسک) استفاده گردد تا سلامت کارکنان حفظ شود. همچنین پس از شستشو، سطوح باید کاملاً خشک شوند تا از لغزش جلوگیری شده و رشد قارچ و باکتری متوقف شود.
اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از آسیب کفپوش
علاوه بر نظافت منظم، باید پیشگیری از وارد شدن آسیب به کفپوش را در نظر داشت:
استفاده از پادری و فرش‌های میانی: در ورودی‌ها و ورودی اتاق‌ها پادری‌های جذب‌کننده خاک نصب شود تا ذرات شن و آلودگی وارد محیط نشود.
محافظ چرخ و پایه تجهیزات: روی چرخ‌های ترولی‌ها، صندلی‌ها و تجهیزات سنگین، کاسه‌های لاستیکی یا پد مخصوص نصب شود تا از خراشیدن سطح جلوگیری شود. هنگام جابجایی وسایل سنگین، از کشیدن آن‌ها خودداری کرده و ترجیحاً از لغزادن یا رول کردن استفاده شود.
آموزش کارکنان: پرسنل نظافت و خدمات باید روش صحیح حمل مواد ضدعفونی و ابزار برقی را آموزش ببینند تا به کفپوش فشاری وارد نشود. همچنین در صورت نشت مایعات یا آسیب تصادفی (مثلاً شکستن شیشه یا ریختن مواد تیز) فوراً با استفاده از ابزار مناسب پاکسازی و ضدعفونی کنند.
پرهیز از مواد مخرب: از ریختن مستقیم حلال‌های قوی، اسیدها یا پاک‌کننده‌های نامتناسب روی کف بپرهیزید. اگر مجبور به استفاده از این مواد هستید، حتماً آن را با آب رقیق کرده و بلافاصله شستشو دهید. همچنین استفاده از واکس یا کف پوش حاوی مواد نفتی (که ممکن است به مرور کفپوش را شل کند) توصیه نمی‌شود.
با رعایت این موارد پیشگیرانه می‌توان از خراشیدگی، سوختگی شیمیایی و سایش زودرس کفپوش جلوگیری کرد و هزینه تعمیرات آتی را کاهش داد.
نکاتی برای ترمیم و نگهداری حرفه‌ای
اگر کفپوش آسیب دید یا فرسوده شد، تعمیر به موقع اهمیت زیادی دارد. برای کفپوش‌های اپوکسی، اصول کار به این صورت است که ابتدا ناحیه آسیب‌دیده کاملاً تمیز و خشک می‌شود. سپس با استفاده از رزین اپوکسی و ماده پرکننده مخصوص (پودری یا ماستیک)، ترک‌ها یا حفره‌ها پر شده و سطح صاف می‌شود. پس از آن یک لایه جدید از رزین یا رنگ محافظ روی قسمت ترمیم‌شده اعمال و صیقلی می‌گردد تا ظاهر یکپارچه بازگردد. این کار باید توسط تکنسین ماهر انجام شود تا دوام و زیبایی کفپوش پس از ترمیم حفظ شود.
نکته مهم این است که ترمیم به‌هنگام کفپوش اپوکسی به لحاظ ایمنی و اقتصادی مفید است: هم عمر مفید کف را افزایش می‌دهد و هم از توقف طولانی عملیات جلوگیری می‌کند. در مورد کفپوش‌های PVC یا لینولیوم، اگر آسیب موضعی باشد، معمولاً تایل یا رول آسیب‌دیده را در بخش کوچکی برمی‌دارند و تکه جدید نصب می‌کنند. در هر صورت، بهتر است ترمیم‌های بزرگ به کارشناسان مجرب واگذار شود تا استانداردهای بهداشتی و درزیابی صحیح رعایت گردد.
توصیه‌های بهداشتی ویژه برای محیط‌های بیمارستانی
محیط بیمارستان به دلیل حساسیت بالا نیازمند نظافت و ضدعفونی ویژه است. توصیه می‌شود از کفپوش‌های آنتی‌باکتریال استفاده شود که با دارا بودن مواد ضدمیکروب (مثلاً یون نقره) رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها روی سطح را به حداقل می‌رساند. حتی با وجود چنین کفپوش‌هایی، باید برنامه منظم ضدعفونی کف تدوین شود. معمولاً پس از هر شیفت یا روز کاری، کف با محلول‌های ضدعفونی‌کننده استاندارد (مثلاً ترکیبات کلردار رقیق یا الکل ۷۰٪) شسته می‌شود. این کار جلوی بروز عفونت‌های بیمارستانی را می‌گیرد. همچنین شایان ذکر است که سطوح لمس‌شونده فراوان (دستگیره درها، دسته ویلچر، دکمه آسانسور و نظایر آن) باید روزانه با مواد ضدعفونی پاک شوند. رعایت این استانداردها اطمینان می‌دهد که کف بیمارستان همیشه در بالاترین سطح بهداشتی باقی بماند و سلامت بیماران و پرسنل حفظ گردد.
